Μετὰ ταῦτα δή, εἶπον, ἀπείκασον ɕi τοιούτῳ πάθει τὴν ἡμετέραν φύσιν tʂu παιδείας τε πέρι καὶ ἀπαιδευσίας. ἰδὲ γὰρ ἀνθρώπους οἷον ἐν καταγείῳ οἰκήσει σπηλαιώδει, ἀναπεπταμένην πρὸς τὸ φῶς τὴν lou εἴσοδον ἐχούσῃ μακρὰν παρ᾽ ἅπαν τὸ σπήλαιον, ἐν ταύτῃ nei ἐκ παίδων ὄντας ἐν δεσμοῖς καὶ τὰ σκέλη pu καὶ τοὺς αὺχένας, ὥστε μένειν τε ʐən αὐτοῦ εἴς τε τὸ πρόσθεν yɛn μόνον ὁρᾶν, κύκλῳ δὲ τὰς tɤ κεφαλὰς ὑπὸ τοῦ δεσμοῦ tiɛn ἀδυνάτους περιάγειν, φῶς δὲ αὐτῖς πυρὸς ἄνωθεν καὶ πόρρωθεν καόμενον ὄπισθεν αὐτῶν, μεταξῦ δὲ τοῦ πυρὸς καὶ τῶν ἀνθρώπων πρόκειται τὰ παραφράγματα, ὑπὲρ ὧν τὰ θαύματα δεικνύασιν. Ὁρῶ, ἔφη. ῞Ορα τοίνυν παρὰ τοῦτο τὸ τειχίον φέροντας t’i ἀνθρώπους σκεύη τε παντοδαπὰ ὑπερέχοντα τοῦ τειχίου καὶ ἀνδπιάντας καὶ ἄλλα ζῶα λίθινά τε καὶ ξύλινα καὶ παντοῖα tɤ εἰργασμένα, οἷον εἰκὸς i τοὺς μὲν φθεγγομένους, τοὺς δὲ σιγῶντας τῶν παραφερόντων. Ἅτοπον, ἔφη, λέγεις lou εἰκόνα καὶ δεσμώτας ἀτόπους. Ὁμοίους tɤ ἡμῖν, ἦν δ᾽ ἐγώ` τοὺς γὰρ τοιούτους πρῶτον μὲν ἑαυτῶν τε καὶ ἀλλήλων οἴει ἄν τι ἑωρακέναι ἄλλο πλὴν τὰς σκιὰς τὰς ὑπο τοῦ πυρὸς εἰς τὸ καταντικρὺ αὐτῶν τοῦ σπηλαίου προσπιπτούσας mən; Πῶς γάρ, ἔφη, εἰ ἀκινήτους γε τὰς κεφαλὰς ἔχειν xou ἠναγκασμένοι εἶεν διὰ βίου; Τί μήν; Εἰ οὗν διαλέγεσθαι οἷοί τ᾽ εἶεν πρὸς ἀλλήλους, οὐ ταῦτα ἡγεῖ ἂν τὰ παριόντα αὐτοὺς νομίζειν ὀνομά ζειν ἅπερ ὁρῷεν; Ἀνάγκη. Τί δ᾽ ; εἰ καὶ ἠχὼ τὸ δεσμωτήριον ἐκ τοῦ καταντικρὺ ἔχοι, ὁπότε τις τῶν παριόντων φθέγγόμενον ἢ τὴν παριοῦσαν σκιάν; Μὰ Δί᾽ ούκ ἔγωγ᾽ , ἔφη.
Πολιτεία , Πράτων. Ζ